U Zadury marzenie senne jest drogą do (...) uchwycenia świata najzupełniej rzeczywistego, rozgrywającego się wokół autora i w jego świadomości (raczej niż w nieświadomości). Jest to świat topograficznie bogaty, wypełniony ludźmi, których mogliśmy lub możemy jeszcze spotkać. Źródłem tej, jakby wbrew literaturze uformowanej, zwyczajności "snów" jest precyzyjna narracja, respektująca wszelkie wymogi gramatyki i interpunkcji, szanująca rygor formy.

Zmartwychwstanie ptaszka Bohdana Zadury może wytrącić z równowagi. Po lekturze tomiku nie można mieć już pewności, co jest snem a co jawą, bowiem najbardziej irracjonalne marzenia senne okazują się nie mniej rzeczywiste niż medialny zgiełk, który osacza nas zewsząd każdego dnia (i każdej nocy). Ostry dowcip, bezkompromisowa krytyka współczesnej rzeczywistości i liryczne opisy onirycznych obrazów – wszystko to sprawia, że warto dać czytelnikowi ważną radę: przed lekturą tego tomu skonsultuj się ze swoim poetą lub krytykiem, gdyż każdy wiersz niewłaściwie przeczytany...