Tym, co łączy większość utworów zamieszczonych w tomie, jest staranne przestudiowanie zjawiska, które nazywamy związkiem. [...] każda najmniejsza czynność może zbliżać lub oddalać; każda rozmowa zmniejsza albo zwiększa dystans.

Poetycką książkę Dehnela można w pewnym sensie interpretować jako jego artystyczną próbę wydobycia swych wierszy z mroków codzienności, czyhających na każdym kroku przed niepodążającym utartymi szlakami twórcą. To metafizyczny proces, wiodący tylko nielicznych pisarzy do jutrzenki literackiego spełnienia. Wydaje się jednak, że Dehnel jest tu na dobrej drodze, z której, o ile drastycznie nie zawróci, może kiedyś dojść do wrót poetyckiego Olimpu.